خاطره

مادر شهید

او وقتی کوچک بود مریض شده بود نذر و نیاز شبانه او را به بیمارستان بردیم دکتر جوابمان کرد گفت او بردارید ببرید خانه فایده ای ندارد بعد نذر امام رضا کردم که از این مریضی جان سالم به در برد و وقتی بزرگ شد به مدت 7 سال نذر کردم موی او را کوتاه کنم به وزن مویش پول برای حرم امام رضا بفرستم و خدا خواست که او زنده بماند

مادر شهید

آن وقت هایی که همه دسته جمعی به مسجد میرفتیم برای نماز جماعت بعد از نماز وقتی برمی گشتیم به خانه او دوباره وضو می گرفت و نماز می خواند خیلی هم نماز می خواند از او دلیل کارش را پرسیدم در سالهایی که مرا به زور یعنی وقتی که خواب بودم با خیلی صدا زدن مرا بلند می کرد در صورتی که نماز قضایی نداشت می گفت نماز های نماز های قضایمون است و آن نماز ها را می خواندم  قبول نبود چون به زور و خواب آلود بودم نماز هایی که به میل خود بلند شوم و بخوانم قبول است.

-------------------------------------

خدایا خودت می دانی که برای لقا تو به جبهه آمدم و امیدم جز وصل تو نیست ، و تو دست رد بر سینه امیدواران نمی زنی و آنان را می خوانی . خدایا می دانی که رو سیهم و از گذشته هایم و از صفات رزیله ام و از گناهان کثیرم ، فقط تو آگاهی و تو خودت گفتی که برای توبه بیا ، تو فرمودی که توابین (توبه کنندگان) را دوست داری ، و هم اکنون آمده ام و با نگاه امید به تو می نگرم و می دانم که قول تو حق است .